Âşık Feymani

ÂŞIK FEYMANİ (1942-)

asik feymaniÂşık Feymani 2 Mayıs 1942'de Osmaniye'nin Kadirli ilçesinin Azaplı köyünde doğdu. Gerçek ismi Osman Taşkaya'dır. 1964'e kadar "Çoban Osman" ismini kullandı. İlkokulu, memleketinde okudu. Daha sonra askere gitti. Askerlik görevini Balıkesir ve Tekirdağ'da tamamladıktan sonra köyüne dönüp çiftçilikle uğraştı.

Doğu Anadolu'da var olan usta-çırak ilişkisi çerçevesinde yetişmeyen Âşık Feymani, daha çok Hazım Demirci, Âşık Hüdai ve Âşık Kul Mustafa'nın etkisi altında kaldı. Karacaoğlan geleneğinde yetiştiği için Karacaoğlan'ı manevi ustası olarak görür.

Âşık Feymani ilk şiirlerinde "Çoban Osman" mahlasını kullandı. Mahlasını 1964'te rüyasında iri yarı, koyu elbise giymiş bir zatın "Feymani" olarak seslenmesi üzerine aldı. Bir yaz günü söğüt ağacının gölgesinde yattığı sırada rüyasına yaşlı bir zat girer ve ona üç defa mahlasının "Feymani" olduğunu bildirir. Bu saatten sonra da bu mahlasla şiirler söylemeye başlar.

Çukurovalı âşıklar arasında büyük saygınlığı olan Âşık Feymani, halk şiirinin sevilen türlerinden güzelleme, koçaklama, nasihat, taşlama, destan ve devriye tarzında yüzlerce şiir söyler. Feymani ayrıca sağlığında adına şenlikler yapılan ilk âşık olma özelliğine de sahiptir.

1975'te evlenen ve dört çocuk sahibi olan Âşık Feymani yaşamına devam etmektedir.

Edebi Kişiliği

  • Âşık Feymânî, Çukurova âşıklık geleneği içerisinde önemli bir yere sahiptir. Oldukça ince bir ruh haline sahip bir gönül adamıdır.
  • "Çoban Osman" tabşırmasıyla şiir söyler. 
  • 1960'lı yıllardan bu yana özellikle şiir ve atışmalarda etkili olur.
  • Şiirlerinde işlediği temalar arasında orman ve tabiat önemli yer tutar.
  • Şiirlerinde yer yer tasavvufi deyişlere yer verir.
  • Karacaoğlan'ın etkisiyle türkülü halk hikâyeleri söyler.
  • Taşlamalarıyla da ünlüdür. Hemen hemen her konuda taşlama söylemiştir.
  • Şiirlerinin birçoğunu "Ahu Gözlüm" adlı kitapta toplar.

Eserleri

Ahu Gözlüm
Alvarlı Reyhani
Barışmam
Mevlana Bugün Bayramdır
Elveda
Anadolum
Böyle Bağlar
Kervan

Aşık Feymani'nin Şiirlerinden Örnekler

Örnek 1

GELSİN DE BAK

Dağlar al yeşil süslenir
Hele bahar gelsin de bak
Bülbül aşkınan seslenir
Güle bahar gelsin de bak

Bayramlığın giyer dağlar
Her örnekten basın bağlar
Türkü söyleyerek çağlar
Sele bahar gelsin de bak

Emanet versen götürür
Menziline tez yetirir
Dertliye derman getirir
Yele bahar gelsin de bak

Cennet sanarsın cihanı
Kalkar dağların dumanı
İner ovanın ceylanı
Çöle bahar gelsin de bak

Dere kenarında taşlar
Hep yosun tutmağa başlar
Yuva için tüner kuşlar
Dala bahar gelsin de bak

Turnam kanadını düzler
Ördek avcısını gözler
Çığrışarak konar kazlar
Göle bahar gelsin de bak

Feymani biter acılar
Kağnılar yürür gıcılar
Kervan düzer yaylacılar
Yola bahar gelsin de bak

Âşık Feymani

Örnek 2

SORAN ÖĞRENİR

Her mücevher değerini bulmazdı,
Sarrafından ayar danışmasaydı.
Kerpiç yığılmayan bina olmazdı,
Ustası mimara yanaşmasaydı.

Köprüsüz dereden yolcu geçmezdi,
Kuş kanatsız olsa gökte uçmazdı.
Kamili, cahili kimse seçmezdi,
Oturup üç beş laf konuşmasaydı.

Hak olmasa dağlar yüce olmazdı.
Yük olmasa canlı cüce olmazdı,
Gündüz gündüz olur gece olmazdı,
Dağların ardına gün aşmasaydı.

Feymani her güzel yar edilmezdi,
Aşka düşmeyince zar edilmezdi.
Hayırlı, hayırsız kar edilmezdi,
Herkes mesleğine sınaşmasaydı.

 Âşık Feymani

 Örnek 3

AHU GÖZLÜM

Ahu Gözlüm Tut Elimden
Vazgeçmeden Emelimden
Aşkın Beni Temelinden
Yıkmadan Gel, Yakmadan Gel

Derde Salmadan Başımı
Noksan Etmeden İşimi
Damla Damla Göz Yaşımı
Dökmeden Gel, Akmadan Gel

Feymani’yim, Kaçma Benden
Usanmadı Gönül Senden
Ecel Tatlı Canı Tenden
Çekmeden Gel Çıkmadan Gel

 Âşık Feymani

Ayrıca bakınız


1. Öz (Saf) Şiir Anlayışını Sürdüren Şiir

2. Serbest Nazım ve Toplumcu Gerçekçi Şiir

3. Milli Edebiyat Zevk ve Anlayışını Sürdüren Şiir (Memleketçiler)

4. Birinci Yeni (Garipçiler)

5. Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şairler

6. Maviciler

7. Hisarcılar

8. İkinci Yeni Şiiri

9. 1960 Sonrası (İkinci Yeni Sonrası) Toplumcu Şiir

10. 1980 Sonrası Türk Şiiri

11. Cumhuriyet Döneminde Halk Şiiri
Âşık Feymani (1942-)

Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatında Anlatmaya Bağlı Metinler (Hikâye-Roman)

Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatında Göstermeye Bağlı Metinler (Tiyatro)

Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatında Öğretici Metinler

Ayrıca bakınız


Gönderen zaman:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)