SİYER
Siyer, "sire" ve "siret"
sözcüklerinin çoğulu olarak kullanılır. Sözlükte "yol göstermek" anlamına
gelir. Siyer, peygamberimizin (SAV) hayatını anlatmak amacıyla yazılan eserlerin
ortak adıdır. Siyer türünde peygamberimizin dünyaya gelişi, peygamberliği, Miraç ve hicret
olayları, yaptığı savaşlar ve gösterdiği mucizelerle ölümü anlatılır.
Siyer türü temelde
Kur'an, hadis ve bunların yorumlanmasından beslenen bir türdür. Zamanla
olağanüstü özellikler ön plana çıkınca menkıbevi özellikler kazanmıştır. İslam'ın ilk
devirlerine ait hadis, eser, rivayet gibi sözlü anlatımların zaman içinde bir
araya getirilmesi, düzenlenmesi ve tasnif edilmesi ile oluşturulan din alanı
ile ilgili çalışma alanıdır.
Mesnevi şeklinde de
yazılabilen siyer, Divan Edebiyatı'nda sadece din büyüklerinin değil, hükümdar
gibi önemli kişilerin hayat hikâyesi anlamlarında da kullanılır. Siyer anlatımında heyecanlı ve etkileyici bir dil egemendir.
Türk edebiyatında
siyer türünün ilk örneğini Erzurumlu Mustafa Darir'in "Siretü'n Nebi" adlı
eseri oluşturur. Eserde birçok şiir ve çeşitli kaynaklardan derlediği
menkıbeler yer alır.
Veysi'nin
"Siyer-i Veysi" eseri ise en ünlü siyer örneği olarak kabul edilir.
Ayrıca bakınız
Siyer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder